انشاا... اربعین میام سمت حرم

بسم الله الرحمن الرحیم داستان: پسرم ارشیانویسنده ملیکا ملازادهژانر: اجتماعیخلاصه: درسا و حافظ توی دبیرستان باهم آشنا شدن. یک دبیرستان دو زبانه در روسیه. پدر درسا معلم اعزامی ایران برای ایرانیان مقیم آمریکا بود. مادر حافظ هم جز کارمندهای سفارت خونه ایران بود. چیزی طول نکشید که عشق بین این دختر و پسر به وجود اومد. مقدمه: _ این قرتی بازی ها مال آمریکایی هاست، تو به من بگو دختر، دوستم داری؟ _ معلوم که دوستت دارم. _ پس تمومه. حافظ روی زانو نشست و دستش رو توی جیبش برد و جعبه ای رو جلوی چشم های متعجب و خندون درسا باز کرد. حلقه نقره با نگین مشکی رنگش برق میزد. نگین الماس تراشی شده به رنگ مورد علاقه درسا. _ با من ازدواج می کنی؟ _ولی... ولی ما هنوز هفده سالمونه. _ تا موقع ای که من بتونم خانوادت رو راضی کنم سنمون هم بالاتر رفته. هر دو خندیدن. حق با حافظ بود. چهار سال طول کشید. عقدشون رو توی جمکران گرفتن. با اینکه خیلی جاها باهم تفاوت داشتن اما احساس می کردن بدون هم نمی تونند. این رو سرنوشت باید ثابت می کرد. یک سال بیشتر عقد نموندن و به خونه شون رفتن. خانواده حافظ شیش ماه سال رو روسیه بودن و شیش ماه ایران. اما خانواده درسا دوره سه سالشون تموم شده بود و به ایران برگشته بودن. حافظ اصرار داشت هر شیش ماه با خانواده اون روسیه برن. دفعه اول درسا رفت اما برای سال بعد بهانه آورد: سرده برای چی بریم؟ ما همه چیز اینجا داریم! خانوادم اینجا هستن. ایران رو بیشتر دوست دارم! اینجا کار دارم نمی تونم بیام. با باردار شدن درسا سال دوم ازدواجشون دیگه حرفی از این مسافرت ها زده نشد. انشاا... اربعین میام سمت حرم...

نویسنده می پذیریمکپی آزاد***« کمتر اهمیت بدی، بهتر زندگی میکنی...! »***ساکنان قلبت را به دقت انتخاب کن؛زیرا هیچکس به غیر از توبهای سکونت‌شان را نخواهد پرداخت. انشاا... اربعین میام سمت حرم...